Herman van Nouhuys

1973: Betrokken bij de opzet en exploitatie van een experimentele groepspraktijk ten behoeve van student-patiënten in Utrecht (Studont)

1976: Betrokken bij het opzetten van een opleidingscentrum voor jeugdtandverzorging in Suriname en het opleiden van jeugdtandverzorgsters.

1979: Als tandarts verbonden aan het Jeugdtandzorgproject van de GGenGD te Breda.

1984: Praktijkvestiging in Bilthoven

1986: Oprichter van de Stichting Onafhankelijke Hulpverlening (SOH).

1990: Bezwaar gemaakt bij de Europese Commissie voor de Rechten van de Mens te Straatsburg inzake de Wet Tarieven Gezondheidszorg vanwege verbod op lagere tarieven, uurtarieven en niet-geregistreerde verrichtingen zoals implantaten.

1993: Oprichter van de Waarborgmaatschappij Tandheelkunde met Garanties (WTG). Een alternatieve rechtstreekse verzekeringsvorm tussen patient en tandarts.

1995: Oprichter van de Associatie Nederlandse Tandartsen (ANT).
In 2002 door de minister van VWS als representatieve beroepsorganisatie erkend.

2002-2004: Als vertegenwoordiger van de ANT getuige geweest van de werkwijze van het College Tarieven Gezondheidzorg.

2007: ZiekvanZorg.nl. Een portaal om iedereen in de gelegenheid te stellen zelf te kunnen werken aan het herstel van het onvervreemdbaar recht op vrijheid in de gezondheidszorg.

2008 – 2018: Een project voor tandheelkundige verzorging van weeskinderen in Cambodja opgezet en onderhouden.

2013:  Wederoprichting van de Stichting Onafhankelijke Hulpverlening en voorzitter

2015: Samen met Hans Beekmans oprichter en secretaris van de stichting Kwaliteitskeurmerk Onafhankelijke Mondzorg

2017: Oprichter en secretaris van de Europese Academie Onafhankelijke Mondzorg gevestigd in Brussel

Oprichter en erelid van de ANT
Voorzitter en mede-oprichter van de SOH 1986 en 2012
Mede-oprichter en bestuurslid van KOM
Mede-oprichter en bestuurslid van de Europese Academie Onafhankelijke Mondzorg

Herman van Nouhuys

“Het KOM staat voor Keurmerk Onafhankelijke Mondzorg en is voortgekomen uit de visie en de doelstellingen van de Stichting Onafhankelijke Hulpverlening (SOH). Bij het KOM wordt het verschil hogelijk gerespecteerd en niet zonder reden. Zowel tandartsen als patiënten zijn nu eenmaal heel divers. Daarmee maakt zij het verschil met KNMT en de huidige ANT.

Toen de ANT in 1995 werd opgericht waren de verschillen met de KNMT scherp omlijnd. Daar gingen eerst bijna 10 jaren aan vooraf in de vorm van de Stichting Onafhankelijke Hulpverlening die ik heb opgericht in 1986. Deze SOH was een doorn in het oog van de KNMT. De KNMT was een groot voorstander van het Uniforme Particuliere Tarief. De KNMT is machtig geworden door het ziekenfondstarief! Naast het vaste ziekenfondstarief kreeg je dus ook een vast particulier tarief. Dat betekende dat de hele tandheelkunde door de politiek bepaald ging worden, zowel zorginhoudelijk als financieel. Als tandarts was je daar dus niet meer verantwoordelijk voor. De norm werd bepaald door ‘gemiddelden’. En zij die dat bepalen hebben een andere agenda dan tandartsen. In die tijd mocht je zelfs niet lager declareren dan het Centraal Orgaan Tarieven Gezondheidszorg voorschreef. Tijdens een algemene ledenvergadering werd mij door het Hoofdbestuur van de KNMT te verstaan gegeven dat ik maar moest emigreren als ik het er niet mee eens was. Toen heb ik mijn lidmaatschap maar opgezegd en de SOH opgericht. Alle bezwaren tot en met de Commissie voor de Rechten van de Mens werden niet ontvankelijk verklaard. Lager declareren en het plaatsen van implantaten waren toen economische delicten! Omdat met het veel lagere ziekenfondstarief al behoorlijke omzetten werden gemaakt, was het dus niet verwonderlijk dat die omzet met het veel hogere UPT-tarief ‘boomde’. Wat dat betreft was het voor de tandarts een gouden tijd. Zeker toen het Ziekenfonds werd opgeheven. Dat tarief werd vele malen hoger ten koste van het vaste UPT.

Maar om het goud was het mij niet te doen. Ik voorzag grote lastenverzwaringen en een toenemende regelgeving. Met andere woorden: Onze integriteit, vrijheid en onafhankelijkheid waren we voor het geld gaan inleveren.

Wat ik in het verleden voor me zag dat zien we nu. En wat we nu zien, vinden we normaal. Productie loont, zinloze risicoloze zorg trouwens ook. Kwaliteit en integriteit worden een probleem. Gedoe met zorgverzekeraars en frustrerende overlegsessies met NZa, VWS en IGZ. We hebben te maken met dubieuze kostprijsonderzoeken, kostbare klachtregelingen, taakherschikking om de zorg goedkoper te maken, premiestijgingen en een verschraling van het pakket.

KOM blijft gaan voor een heel eenvoudig recht, dat ongeschreven is en past bij de eed van Hippocrates: Naar beste weten en kunnen handelen. Juist om die reden kan deze eed nooit ondergeschikt zijn aan een of andere politieke ideologie. Stel je voor dat je kiezen moet gaan trekken omdat de overheid het restaureren er van te duur vindt worden.

Haalbaar? Ik dacht dat het niet haalbaar zou zijn om de hele wereld op slot te doen voor een griepvirus. Maar je ziet wat PR, propaganda en hersenspoeling al niet vermag. We sluiten onszelf zelfs vrijwillig op. Blijkbaar liever veilig opgesloten als een lammetje in je huis dan vrij in een wei. Bij KOM ben je vrij. Daar wordt je niet verteld wat je moet of mag. Een ieder kent zijn verantwoordelijkheid. Bovendien heb je een academische status. Die verplicht. Die kan je nooit afstaan. Je zult daar altijd op worden afgerekend, ook al bepalen anderen wat je moet en mag. Daarom moet je het stuur ook nooit uit handen geven en in ieder geval het recht voorbehouden je eigen weg te gaan.

We hebben te maken met dubieuze kostprijsonderzoeken, kostbare klachtregelingen, taakherschikking om de zorg goedkoper te maken, premiestijgingen en een verschraling van het pakket.